Rola rodzica w terapii logopedycznej małego pacjenta

Terapia logopedyczna nie zaowocuje bez odpowiedniej współpracy logopedy z rodzicami małego pacjenta. Stosunki między obiema stronami powinny opierać się na partnerstwie – bo przecież chodzi o harmonijny rozwój i dobro dziecka. Tak samo jest w przypadku oddziaływań logopedycznych, które mają na celu zmianę stanu obecnego na inny – lepszy. Aby tak się stało należy pomóc rodzicowi dostrzec problem, a następnie zmotywować go do wspólnego działania oraz systematyczności w dążeniu do poprawy jakości życia swojej pociechy.

Jak powinien przebiegać proces terapeutyczny?

Aby proces terapeutyczny przebiegał prawidłowo, a efekty pracy były dostrzegalne konieczna jest praca rodzica z dzieckiem w domu. Należy pamiętać, że jedna wizyta w tygodniu w gabinecie logopedycznym nie jest miarą sukcesu. Logopeda owszem, ćwiczy z dzieckiem wywoływanie trudnych dla niego dźwięków, zachęca do wspólnej zabawy i aktywności, jednak drugą stroną medalu jest utrwalanie zdobytych informacji w zaciszu domowym. Należy pamiętać, że są dwie grupy rodziców. Pierwsza z nich to ta, gdzie motywację należy jedynie podtrzymywać, u drugiej motywację tą należy wywołać i wpuścić na wysokie obroty.

W jaki sposób logopeda może zachęcić rodzica do współpracy?

Każda dobra relacja zarówno ze znajomymi czy z rodzicami naszych pacjentów oparta jest na rozmowie. Im więcej ze sobą rozmawiamy, tym więzi stają się głębsze, trwalsze. Należy jednak pamiętać, by rozmawiać ze sobą szczerze i otwarcie, unikając wymijających odpowiedzi na zadawane przez rodzice pytania. Jak mawia klasyk „Nawet najgorsza prawda jest lepsza niż kłamstwo”, tak też jest w przypadku terapii. Jeżeli z góry wiemy, że terapia będzie trwała długo, ponieważ dziecko wykazuje duże problemy w artykułowaniu kilku głosek, to należy już na samym początku powiedzieć o tym rodzicowi.

Współpraca z rodzicami

Rodzice pacjentów powinni być także uświadamiani, dlaczego oddziałujemy na jego dziecko w taki, a nie inny sposób. Zajęcia z logopedą to nie – jakby się mogło wydawać – powtarzanie wyrazów zawierających „trudną” głoskę. Wręcz przeciwnie, aby zajęcia były dla dziecka atrakcyjne logopeda powinien tak stymulować dziecko poprzez zabawę, aby to nie miało poczucia, że przychodzi do gabinetu się czegoś nauczyć. Dlatego też należy tłumaczyć rodzicom, dlaczego na zajęciach gramy w gry, usprawniamy ruchy ręki czy biegamy z dzieckiem po pokoju. Kiedy rodzic zrozumie sens terapii, jego motywacja do ćwiczeń w domu wzrośnie.

Ciekawa forma miarą sukcesu

Przedstawienie ciekawych pomysłów gier i zabaw, zachęci rodzica do pracy z dzieckiem w domu. Powinny być one ciekawe dla obu stron, a przy tym stymulujące dziecko do nabywania różnych umiejętności niezbędnych w procesie mówienia. Pamiętajmy, że ciekawe prace domowe spowodują, że dziecko z chęcią do nich wróci, co pozwoli na utrwalenie materiału.

Nagradzanie za postępy – motywowanie dziecka

Dobrym pomysłem na nagrodzenie rodzica za trud włożony w systematyczną pracę z dzieckiem w domu może być przedstawienie efektów pracy za pomocą nagrań dyktafonem. Warto zapytać na pierwszym spotkaniu, czy rodzic wyraża zgodę na nagranie dziecka dyktafonem. Jeśli tak, to bardzo dobrze, gdyż na samym początku ułatwia to logopedzie wychwycenie wszystkich trudności i niedociągnięć. Warto nagrywać dziecko co jakiś czas, aby zaobserwować jego postępy. Warto przedstawić rodzicowi nagranie przed terapią oraz po / w trakcie terapii. Efekty, które w pędzie codziennego życia bywają niedostrzegalne, na pewno usatysfakcjonują rodzica i wywołają na jego twarzy uśmiech. W takich sytuacjach także rodzicowi należy się pochwała. Nic tak nie wpływa pozytywnie na motywację jak docenienie trudu włożonego w ćwiczenia w domu, na które rodzice często nie mają czasu, ani najzwyczajniej sił.

Pamiętajmy, że relacja logopedy z rodzicem jest rodzajem fundamentu, bez którego nie możliwy jest dalszy postęp.

Zobacz film: Jak motywować dziecko do terapii logopedycznej?