Na co dzień pracuję z dziećmi od trzeciego roku życia, a także osobami dorosłymi, pragnącymi raz na zawsze pożegnać się ze swoją wadą wymowy. Otrzymuję coraz więcej telefonów, o to czy przyjmuje dzieci dla przykładu 16 miesięczne, których rozwój mowy niepokoi rodziców.
Warto zaobserwować czy dziecko reaguje na dźwięki z otoczenia. Dla przykładu – kiedy coś spadnie to odwraca głowę, w poszukiwaniu źródła dźwięku. A także, czy reaguje na swoje imię np. w trakcie zabawy czy wykonywania jakieś czynności.
Drugą bardzo ważną obserwacją jest to czy dziecko posługuje się gestem wskazywania palca, np. wskazuje na interesujące go przedmioty. Ponadto warto zaobserwować, czy dziecko wodzi wzrokiem za przedmiotem, który jest mu w danej chwili pokazywany np. za maskotką. Pozostając w temacie funkcji wzrokowych – zastanów się, czy Twoje dziecko nawiązuje z Tobą kontakt wzrokowy?
Czy odnosisz wrażenie, że dziecko rozumie to co do niego mówisz?
- Kuba przynieś buty, idziemy na spacer (ważne, aby nie pokazywać palcem na obuwie dziecka).
- Podaj mi swój kubek
- Gdzie jest piesek? – pokaż pieska (np. w książce)
Zastanów się w jaki sposób Twoje dziecko się bawi? Czy naśladuje dźwięki np. piesek hau hau, czy bawi się w udawanie? Czy używa gestów w komunikacji oraz czy próbuje budować proste zdania np. baba daj, mama am am
Bardzo ważne są także relacje społeczne np. czy dziecko zachęca Cię do wspólnej zabawy? Czy oczekuje pocieszenia kiedy np. w trakcie spaceru się przewróci? Czy komunikuje o własnych potrzebach (np. przytula się, pokazuje że chce jeść)? Czy rozumie emocje rodzica np. smuci się kiedy się zezłościsz?
Przed wizytą u logopedy warto poobserwować swoje dziecko, spisać niepokojące zachowania na kartce, wypisać wszystkie słowa (am am to też słowo) którymi posługuje się dziecko. Ułatwi to diagnozę logopedyczną.
