Zespół Aspergera określany jest jako łagodniejsza odmiana autyzmu. Po raz pierwszy został opisany w latach osiemdziesiątych przez Hansa Aspergera. Zespół Aspergera wpisany jest do Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych, jako ICD-10.
Objawy Zespołu Aspergera
Jego najbardziej rozpowszechnionym objawem są trudności w sferze relacji społecznych. Dziecko z zespołem Aspergera ma trudności w nawiązywaniu oraz podtrzymywaniu relacji z drugim człowiekiem. Osoby te nie mają licznego grona znajomych czy przyjaciół. Jeśli nawiążą relację z drugą osobą to nie jest ona oparta na więzi emocjonalnej czy bliskości. Osoba z ZA w relacji z drugim człowiekiem odnajdywać będzie wspólne pasje oraz zainteresowania. Bardzo często zainteresowania osób z ZA obejmują wąskie dziedziny takie jak przyroda czy astronomia.
Trudności w podtrzymywaniu relacji mogą wynikać z tego, że osoba z ZA może wydawać się dla rozmówcy wyniosła, niedostępna. Takie spostrzeżenie odbiorcy może wynikać z tego, że osoba z ZA ma duży problem z interpretacją gestów, mimiki twarzy. Mają także kłopot z interpretacją metafor, ironii, dowcipów, porównań. Patrząc całościowo wykazują zatem problem na poziomie pozawerbalnym.
Podczas rozmowy z drugim człowiekiem są pozbawieni mimiki, rzadko kiedy wysyłają komunikaty, które sygnalizowałyby chęć podtrzymania relacji. Preferują wypowiedzi krótkie, konkretne, ponieważ skupiają się na komunikacie, a nie osobie. To wszystko składa się na to, że osoby z Zespołem Aspergera często żyją w izolacji.
Kolejną cechą charakterystyczną dla ZA jest stereotypowe postępowanie. Osoby te nie lubią zmian, nie potrafią działać spontanicznie. Postępują według utrwalonego sposobu działania. Zachowań stereotypowych może być tyle ile osób z tym zespołem. Przykładem może być chodzenie do szkoły zawsze tą samą drogą, picie tylko z jednego kubeczka, postępowanie zawsze według tej samej kolejności czy danego schematu.
Osoby z Zespołem Aspergera podobnie jak osoby z autyzmem potrzebują rozładować drzemiące w nich napięcie. Bardzo często odczuwają zatem potrzebę polizania czy ugryzienia, liczenia, segregowania, porządkowania jakiś przedmiotów. Są to objawy zaburzeń kompulsywnych o podłożu obsesyjnym.
Także nadwrażliwość bądź niedowrażliwość na bodźce może być objawem ZA. Mogą występować problemy z równowagą spowodowana problemem czucia głębokiego. Często występuje także nadwrażliwość na hałas.
Jak rozpoznać Zespół Aspergera?
Specjaliści diagnozują go u dzieci pomiędzy siódmym, a ósmym rokiem życia. Obserwuje się wtedy problemy związane z odnalezieniem się w grupie rówieśniczej. Mają problem z odpowiednim zachowaniem się w danej sytuacji. Dodatkową podpowiedzią może być nadmierna chęć przebywania w towarzystwie dorosłych, posługiwanie się specjalistycznym słownictwem, specyficzne zainteresowania. W razie podejrzeń ZA rodzice powinni udać się na diagnozę do psychologa i/lub psychiatry. Ci specjaliści określa także czy występuje konieczność uczestnictwa w terapiach integracji sensorycznej, logopedycznej oraz neurologicznej.
