Czym jest integracja sensoryczna (SI)?

Integracja sensoryczna (skrót SI) definiowana jest jako nienaganna organizacja wrażeń napływających przez receptory. Co należy przez to rozumieć? Otóż… Mózg człowieka otrzymuje różnego rodzaju informacje zmysłowe (słuchowe, wzrokowe, dotykowe, pojawia się tutaj też równowaga, kinestezja), a następnie analizuje je, segreguje i integruje na podstawie zdobytego wcześniej doświadczenia. Dzięki temu procesowi mózg wytwarza odpowiednią do sytuacji reakcję adaptacyjną, odpowiadającą wymogom otoczenia.

Integracja sensoryczna rozpoczyna się bardzo wcześnie, bo już w okresie płodowym dziecka i trwa do ukończenia 7 roku życia. Brak rozwoju jakieś umiejętności, skutkuje powstawaniu trudności w funkcjonowaniu oraz zachowaniu małego pacjenta. Terapia sensoryczna to nauka i doświadczanie zmysłowe. Każdy z bodźców, który odbierany jest za pomocą zmysłu jest swego rodzaju budulcem wiedzy o samym sobie, o własnym ciele oraz wiedzy o otaczającym świecie.

Integracja sensoryczna traktowana jest przez dziecko jako zabawa, a sala terapeutyczna jako plac zabaw. Podczas spotkań dziecko korzysta z huśtawek, deskorolek i innych rzeczy, które odbierane są przez pacjenta jako zabawki. Terapia jest zatem dla dziecka przyjemna, relaksująca, ale i zarazem interesująca. Z punktu terapeutycznego jest to doskonały czas na integrację bodźców zmysłowych z doświadczeniami zapamiętanymi przez ośrodkowy układ nerwowy, co prowadzi do doskonałej organizacji działań. Podczas zajęć terapeuta SI stymuluje zmysły małego pacjenta oraz stymuluje ich zakresy poprzez ćwiczenia motoryki oraz koordynacji wzrokowo ruchowej.

Co ważne, terapia integracji sensorycznej może być prowadzona wyłącznie przez osobę, która posiada certyfikat ukończenia kursu. Zajęcia odbywają się w specjalnych, przystosowanych do SI salach terapeutycznych wyposażonych w liczne urządzenia stymulujące zmysły dziecka. W pokojach znaleźć można sprzęty do stymulacji systemu wzrokowego, przedsionkowego, dotykowego, słuchowego (…).

Założenia integracji sensorycznej (SI)

Integracja sensoryczna posiada swoje założenia, które odnoszą się do zakresu neurologii:

• Plastyczność neuronalna – czyli nic innego, jak zdolność mózgu do przeprowadzania modyfikacji przez całe życie pacjenta. Nie zmienia to faktu, że mózg człowieka jest najbardziej plastyczny w okresie dziecięcym.
• Sekwencyjny rozwój procesów SI – zachowania podstawowe, wyuczone na początku, stanowią wypadową do zachowań kompleksowych
• Integralność systemu nerwowego – mózg człowieka funkcjonuje jako całość, a wyższe struktury przeobrażają się z niższych
• Reakcje adaptacyjne – czyli odpowiednie reakcje stawiane wymogom środowiska.

Jeśli dziecko wykazuje jakiekolwiek problemy z zakresu integracji sensorycznej, należy nie zwlekać i jak najszybciej zgłosić się po pomoc. Należy pamiętać, że późno rozpoczęta terapia pozwala na utrwala niewłaściwych zachowań.