Poniżej znajdziecie listę sześciu czynników sprzyjających swobodnemu rozwojowi mowy Waszego dziecka.
1. Czytanie książek
Głośne czytanie dziecku na dobranoc to konieczność. Przysłowiowe dwadzieścia minut dziennie – codziennie doskonale wpłynie na pogłębienie słownictwa, pobudzi ciekawość oraz rozwinie wyobraźnię. Głośne czytanie jest także doskonałym sposobem na utrwalanie poprawnej gramatyki i składni. Książki są skarbnicą wiedzy, gwarancją wychowania dziecka samodzielnie myślącego, które potrafi odróżnić dobro od zła.
2. Nazywanie przedmiotów
Dobrym sposobem na utrwalanie słownictwa u małych dzieci jest nazywanie przez rodzica codziennych przedmiotów i wykonywanych czynności. Znajdując się z dzieckiem np. na spacerze, dajmy mu do rączki liść czy patyk nazywając go. Dziecko za pomocą zmysłu słuchu i dotyku szybciej utrwali sobie nowe dla niego słowo. Do nazewnictwa warto wykorzystywać przedmioty, którymi dziecko samo się zainteresowało.
3. Motywacja do mówienia
Dziecko, dla którego komunikowanie się z drugą osobą nie ma sensu, nie będzie mówić. Pomimo młodego wieku Waszego dziecka, nie zapominajcie o tym, że komunikację należy wspierać.
Umiejętne zadawanie pytań Waszym pociechom jest niczym klucz otwierający drzwi do nowych możliwości. Dlaczego powinniśmy zadawać dziecku pytania? Odpowiedź jest prosta. Rozwijamy w ten sposób jego kreatywność, ćwiczymy myślenie, budujemy relację.
4. Ruch
Ruch motoryczny dzieli się na dwie kategorie motorykę małą i dużą. Mała dotyczy sprawności dłoni i palców. Rozwinąć ją można poprzez aktywności ruchowe takie jak rysowanie, lepienie z plasteliny czy zapinanie guzików. Duża z kolei dotyczy sprawności całego ciała. Związane są z nią takie aktywności jak skakanie, gra w piłkę czy pokonywanie przeszkód.
Rozwój motoryczny wiąże się ściśle z rozwojem mowy, dlatego schowajcie tablet i każcie Waszym dzieciom wyjść na podwórko i trochę się ruszać.
5. Technika karmienia
a. Karmienie piersią nie może odbywać się na leżąco. Należy również uważać, aby brodawka nie wysuwała się maluszkowi z ust.
b. Kiedy dziecko zacznie samodzielnie siedzieć należy wyeliminować butelkę i wprowadzić karmienie przy pomocy łyżeczki. Podawany posiłek wraz ze wzrostem dziecka powinien zmieniać swoją konsystencję z papkowatej na gęstą i grudkowatą. Następnie pozwalamy dziecku na gryzienie i żucie. Rozwijamy w ten sposób jego artykulatory. Nie należy wycierać łyżeczki o górną wargę dziecka.
6. Podejście rodzica
Czasami zdarzają się rodzice, którzy narzucają dziecku swoje racje. Nie pytają o zdanie, samodzielnie podejmując za dziecko nawet najmniejsze decyzje. Dziecko może stać się wówczas niepewne i wyciszone. Z czasem może nawet przestać mówić. Warto podejść do własnego dziecka w sposób niedyrektywny, zabieg ten jest sposobem do rozwoju zdrowej komunikacji.
